
Op 18 september 2012 kondigde een Harvard-onderzoekster aan dat ze een tekstsnipper had gevonden waarin Jezus van Nazaret werd opgevoerd, sprekend over zijn echtgenote. De publicatie van het Evangelie van de Vrouw van Jezus was aangenomen door de Harvard Theological Review, een belangrijk wetenschappelijk tijdschrift, en mijn eigen eerste reactie was dat het nieuws daarom wel zou kloppen. Toen ik erover blogde wees ik erop dat de speculaties over Jezus’ burgerlijke status die meteen de ronde deden (“Jezus wel degelijk getrouwd”, kopte De Volkskrant), niets meer waren dan speculaties. De controverse was voorspelbaar, maar het fragment leek te jong om enige waarde te hebben voor de speurtocht naar de historische Jezus.
Ik had minder goed van vertrouwen moeten zijn. Ik had kunnen weten dat het feit dat een artikel door de redactie van een wetenschappelijk tijdschrift wordt aangenomen, tegenwoordig geen kwaliteitsgarantie meer vormt. In 2011 had ik nog een boek gerecenseerd waarin ik had geconcludeerd dat een redactie collectief had liggen slapen. Ik had gewaarschuwd moeten zijn. Zó vreemd was het niet dat meteen na de aankondiging van de ontdekking van het Evangelie van de Vrouw van Jezus de eerste kritiek opdook in de blogosfeer.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.