Het vorige stukje eindigde met de constatering dat het Erechtheion de locatie is van enkele Atheense mythen. Daardoor heeft het gebouw niet alleen een bijzonder plattegrond maar zijn er ook hoogteverschillen (tot wel drie meter) tussen de verschillende muren. Het gebouw staat namelijk op de noordelijke helling van de Akropolis.
Het complex kan opgesplitst worden in vier ruimtes:
Het bovenstaande beeld is op zichzelf niet werkelijk interessant. “Wet drapery style”, zegt een kunsthistoricus geroutineerd. Dezelfde kunsthistoricus zal zeggen dat het is gemaakt van marmer. Hij zal verder wellicht suggereren dat het Penelope voorstelt, omdat hij herkent dat dit beeld lijkt op een Romeinse kopie van dit beeld die nu is te zien in het Vaticaan.
Het is de vindplaats die dit beeld zo interessant maakt: Persepolis. Hoe komt een Grieks standbeeld in vredesnaam diep in Perzië terecht? Plundering natuurlijk: Perzische soldaten hebben vrijwel zeker ergens een Grieks heiligdom onder handen genomen en de buit mee genomen. Dat is niet uniek. Tot de topstukken van de oosterse afdeling van het Louvre behoort een bronzen gewicht uit Didyma dat is gevonden in Susa, een andere Perzische hoofdstad. Vrijwel zeker meegenomen toen het heiligdom in 494 werd veroverd.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.