In Hannibal in de Alpen, dat deze week is gepresenteerd, behandel ik de onmogelijkheid vast te stellen waar de Karthaagse generaal met z’n olifanten de Alpen is overgestoken. Ik benut die op zich niet heel belangrijke vraag om te tonen hoe veelkleurig mijn vak is en om uit te leggen dat we weinig hebben aan oudheidkundigen die “hebbes!” roepen voordat ze weten over welke data ze beschikken.
In een eerste filmpje legde ik uit dat onze reconstructie van Hannibals krijgsplan afhankelijk is van de plek waar hij de Rhône overstak. Een tweede filmpje behandelde het lokaliseren van de woonplaatsen van antieke stammen. Filmpje drie behandelde ik de vraag of een bekend IJzertijdfort ook het fort was dat Hannibal stormenderhand innam. Het vorige filmpje behandelde bronkritiek.
Deze morgen sta ik op een rotspunt, zodat u de Durance achter mij goed kunt zien. Het is een zogeheten vlechtende rivier. Livius beschrijft zo’n vlechtende rivier en hoewel het niet zeker is dat dit de Durance is, is het wel heel erg plausibel. Dankzij de nieuwe resultaten van de klimaatwetenschap hebben we namelijk wat meer zicht gekregen op de antieke hydrologie van de rivieren.
U bestelt Hannibal in de Alpen hier.
Vanmiddag?
Verbeterd. Stukje stond eigenlijk voor een ander moment gepland.
Je gebruikt hier even twee termen naast elkaar: vlechten en meanderen.
Het verschil zit in debiet en verval. Een vlechtende rivier heeft een hoge stroomsnelheid, waardoor een stelsel van kleine geultjes ontstaat die hun bedding steeds verleggen, terwijl een meanderende rivier juist een lage stroomsnelheid heeft, waardoor deze een vaste bedding vormt.
Een rivier kan zo in zijn bovenloop een vechtend verloop hebben en in zijn benedenloop gaan meanderen.
vechtend = vlechtend…
Dank je wel, ik had me dat zo niet gerealiseerd.
Hannibal is in ieder geval naar mij onderweg. Het zal een iets gemakkelijkere reis worden dan door de Alpen…