Oliver Stone Archieven - Mainzer Beobachter

Geschiedenis en speelfilms, het blijft ongelukkig huwelijk. Toen Oliver Stone het leven van Alexander de Grote verfilmde, nodigde hij een classicus uit Oxford uit als adviseur. Stonden daar ineens Sumerische beelden in een Macedonisch boudoir, slechts twee millennia uit hun context. Werden aloude sprookjes over harems afgestoft. Zag je de Vuurtoren van Alexandrië, die nog niet gebouwd was. Klopte er niets van de reconstructie van de slag bij Gaugamela. Zagen we achterhaalde reconstructies van antieke slangenculten. Gebruikte men in de Alexandrijnse bibliotheek Romeinse cijfers. Werden alle oriëntalistische clichés afgestoft.

Een deel van de problemen was te wijten aan de incompetentie van de ingehuurde specialist, die evident niet op de hoogte was van de laatste stand van het onderzoek. Een ander probleem is dat hij niet bij alle fasen van de ontwikkeling aanwezig is geweest, en daardoor sommige fouten pas ontdekte toen het te laat was.

Lees verder “Historische films” →

Alexander de Grote (Museo Barracco, Rome)

1

Of u het nu leuk vindt of niet, er kan op deze planeet maar één iemand de allerleukste baan hebben. En het is wellicht wat tactloos van me u dat in te peperen, maar in 2003 en 2004 was ik dat. Jammer voor u, maar het is niet anders.

In die jaren was ik namelijk bezig met een boek over Alexander de Grote, de Macedonische koning die tussen 334 en 323 v.Chr. het Perzische Rijk onder de voet liep en de Griekse cultuur vanuit Europa verspreidde naar Egypte, de steppen van Centraal-Azië en de vallei van de Indus. Zijn verhaal heeft alle ingrediënten van een spannend jongensboek: spanning, verre reizen, heroïek, vreemde culturen. Er is ook het plezier van een wetenschappelijke puzzel, want er zijn de afgelopen dertig jaar enkele nieuwe bronnen ontdekt, geschreven in het Babylonische spijkerschrift. Wie vroeger een abonnement had op Kijk en smulde van de boeken van Jules Verne, kan niet anders dan plezier beleven aan Alexander. Voeg dan ook nog toe dat een vriendelijke heer me de financiële middelen gaf om de veroveraar achterna te reizen, en u begrijpt mijn vreugde. Het hééft iets om in de bergen van Pakistan bij de Pathanen op de thee gaan of als eerste het slagveld van de Perzische Poort te bezoeken. De historicus die dit alles ten deel valt kan, althans professioneel, niet anders zijn dan een gelukkig mens.

Lees verder “Anatomie van een mislukking” →