Irak kort (7): Voetbal in Khorsabad

Voetbal in Khorsabad

Oké, ons bezoek aan Khorsabad was niet helemaal wat we ervan hadden gehoopt. De residentie van de Assyrische koningen is in de loop der tijden nogal eens verplaatst – van Aššur naar Nimrud naar Khorsabad naar Nineveh naar Harran en dan sla ik er nog een paar over – en  ik dacht dat Khorsabad boeiend zou zijn, maar het viel eerlijk gezegd nogal tegen.

Elke ruïne hier verandert langzaam in zand, want men bouwde huizen en paleizen uit tichels. Bakstenen veronderstellen brandhout en dat is hier zeldzaam. Dus ook Khorsabad, de door Sargon II in 713 v.Chr. gebouwde en enkele jaren na zijn dood in 705 verlaten hoofdstad, is een verzameling zandheuvels. Maar waar je in Nippur of Borsippa in het zand nog wel het een en ander kunt herkennen, lukt dat in Khorsabad alleen met moeite.

Lees verder “Irak kort (7): Voetbal in Khorsabad”

De Reie tegen de Schelde

Royal Antwerp FC

[Vandaag een bijdrage over voetbal van een van de vaste gasten in de reageerpanelen van deze blog: Dirk Zwysen uit Antwerpen.]

Trouwe lezers van dit blog knipperen niet meer met de ogen als ze lezen over meervoudige attestatie, seriatie, isotopenonderzoek en het vermoedelijk verzonnen woord röntgenfluorescentiespectrometrie (kom nou). Allemaal zeer rationele manieren om licht te werpen op de Oudheid. Maar hoe betrouwbaar ook, deze methoden schieten tekort als we de Oudheid willen ervaren. Hoe was het om naar de wagenrennen te gaan en de roden te zien winnen? Hoe voelde het als een triomftocht passeerde? Wat ging er door het hoofd van de hoplieten bij Marathon? Voor zulks einfühlen trekt een beetje onderzoeker naar de voetbal (door Nederlanders foutief het voetbal genoemd).

Nu dient men zich uiteraard niet te begeven naar het eerste het beste stadion, maar naar een authentieke voetbaltempel. In de Lage Landen is uw beste optie een bezoek aan het Bosuilstadion in Antwerpen, de thuisbasis van de Royal Antwerp FC.

Lees verder “De Reie tegen de Schelde”

Voetbalstatistieken

Een aardig stuk in De Groene Amsterdammer hekelt de wijze waarop verslag wordt gedaan van het vrouwenvoetbal. Er staat veel zinvols in, maar Rosa van Gool mist de olifant in de kamer, namelijk dat over voetbal überhaupt geen zinvol verslag valt te doen. Het probleem is dat de fictie niet doorbroken mag worden dat voetbal sportief zou zijn. Loop even mee.

Stelt u zich een wedstrijd voor, bijvoorbeeld Nederland tegen Italië, en stelt u zich voor dat het in de verlenging na de 118e minuut 1-1 staat. Een Italiaanse spits krijgt de bal, terwijl er tussen haar en het Nederlandse doel maar één verdediger staat. Die weet dat haar tegenstander in deze situatie vrijwel altijd zal scoren en heeft een simpele keuze:

  • sportief blijven, accepteren dat het 2-1 wordt voor Italië en verantwoordelijk zijn voor de Nederlandse uitschakeling;
  • de Italiaanse speler neerhalen en rood krijgen, waarna Nederland bij de strafschoppen een kans heeft om door te gaan naar de volgende ronde.

Lees verder “Voetbalstatistieken”

Hypocrisie

Van de econoom Keynes wordt verteld dat hij, toen hij wat vaker met politici te maken kreeg dan voordien, zijn ervaringen samenvatte met de woorden dat politici minder hypocriet waren dan hij altijd had gedacht. Ze waren namelijk oprecht overtuigd van de onzin die ze uitsloegen. Ik zal u van dit inzicht geen voorbeelden geven, want die kunt u zelf ook bedenken.

Deze wil ik u echter niet onthouden. Een Kamermeerderheid, zo meldt De Speld de Nu.NL, vindt dat het Kabinet en de KNVB naar de FIFA moeten stappen om het geld terug te eisen dat Nederland rond 2010 heeft uitgegeven toen het zich met België kandidaat stelde om in 2018 de WK-voetbal te organiseren. De implicatie is dat de mensen in Nederland in 2010 nog niet zouden hebben geweten dat de FIFA corrupt was.

Lees verder “Hypocrisie”

Hoezo, bekentenis?!

Als iemand door de politie wordt verhoord en toegeeft dat hij iets heeft misdaan, dan heet dat een bekentenis. Naar mijn idee zeg je dat alleen als iemand iets toegeeft dat werkelijk verkeerd was: je bekent dat arsenicum deed in de koffie van je schoonmoeder, maar je erkent dat je ervan droomt astronaut te zijn.

Ik heb het voor de zekerheid nog even nagezocht in de Van Dale, maar ook daarin lees ik dat “bekennen” wil zeggen dat je uitkomt voor iets dat echt verkeerd is. Het is geen juridische term, maar het woord maakt duidelijk dat datgene wat wordt toegegeven, niet is zoals het hoort.

Lees verder “Hoezo, bekentenis?!”

Duitsland

De speelfilm Rent-a-friend is een aaneenschakeling van sketches over iemand die zich, zoals de titel al aangeeft, verhuurt als vriend. Eén van de huurders is Peer Mascini, die als enige Nederlander houdt van het Duitse voetbalelftal en graag gezelschap heeft als er voetbal op TV is. Hij verontschuldigt zich ook nog voor die voorkeur.

De film dateert uit 2000. Toen kon je als Nederlander dus niet voor Duitsland zijn. Precieze cijfers heb ik niet, maar er is wel iets veranderd. Ik ken verschillende mensen die tijdens de huidige EK voor Duitsland zijn, en die voelen beslist geen aandrang zich daarvoor te verantwoorden. Wel moet iedereen erom lachen, want Duitslandliefde was nog maar kort geleden dus niet mogelijk, zelfs niet denkbaar.

Lees verder “Duitsland”

Zo pak je dus de Duitsers aan

Een goede vriend van me, die ik veel te weinig zie, moet voor zijn werk vaak zijn bij klanten in Duitsland, waar de gekte rond het voetbal ongeveer even groot is als bij ons. De werkruimte is volledig ingericht met vlaggen, foto’s van spelers en uiteraard hun wederhelften.

Mijn vriend heeft zijn collega’s er, na de Nederlandse nederlaag, op gewezen dat succes altijd verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Zijn gastheren begrepen de hint en trakteerden inderdaad op heerlijk Duits gebak.