Zoals bekend heeft Time Magazine de gewoonte elke december iemand uit te roepen tot “person of the year”. Het gaat dan om iemand die de aandacht van de journalisten heeft weten te trekken met opmerkelijke uitspraken of daden. Of, anders gezegd, de man of vrouw waarmee de meeste exemplaren van Time werden verkocht. Dit jaar is het geen ander dan paus Franciscus.

Niks mis mee. De man is er, met een heel simpel “back to basics”, in geslaagd het Vaticaan weer te maken tot een morele autoriteit. Niet dat je het met zijn opvattingen eens moet zijn. Ik denk dat de pauselijke weerzin van abortus, hoezeer ook voortkomend uit de leer van zijn kerk, niet getuigt van veel empathie tegenover de vrouwen die naar het ziekenhuis moesten. Ik denk ook dat een groot deel van het pauselijk optreden vooral bewijst dat hij slim weet om te gaan met de media. Wie ’s nachts anoniem aalmoezen gaat geven, wéét dat het zal uitlekken. Een paus is immers nooit anoniem. Dit gezegd zijnde, ik vind de huidige paus, vergeleken met zijn twee voorgangers, een verademing.

Lees verder “Unperson of the Year” →