Waterreservoir

Malga-waterreservoir (Karthago)

Zoiets had ik dus nog nooit gezien: het enorme waterreservoir van het Romeinse Karthago. De plek heet naar een niet langer bestaand dorpje Malga en het gaat om vijftien enorme, buisachtige ruimtes. Ze zijn ongeveer acht meter in doorsnede en ruim honderd meter lang. Met wat tussenmuren is het geheel zo’n 130 meter breed.

Gebouwd ten tijde van keizer Hadrianus (r.117-138) is dit het einde van het Zaghouan-aquaduct, dat hemelsbreed zestig kilometer ten zuiden van Karthago begint en een capaciteit had van 50.000-60.000 kubieke meter water per dag. Dat is vrij veel maar er was ook veel water nodig om Karthago te voeden, een stad waar – volgens een misschien wat hoge schatting – in de tweede eeuw na Chr. zo’n 400.000 mensen woonden. Dit reservoir diende als verdeelstation én als voorraad, voor als er eens te weinig water zou zijn in de bronnen.

Lees verder “Waterreservoir”

Filmen in Nijmegen

Vandaag even geen Methode op Maandag, al heb ik wel een stukje in de pen. Ik kwam er echter even niet aan toe. Zoals de trouwe lezers van deze kleine blog weten, ben ik afgelopen december geopereerd. Ik herstel en ik ben al een ruime week naar Cyprus geweest. Ik herken mijn vooruitgang ook aan mijn fietsafstanden: in januari waren de tweeëntwintig kilometer van Veenendaal naar Amersfoort veel, in februari gingen dertig kilometer prima, en onlangs reed ik zomaar ruim zeventig kilometer. Met de wind in de rug, dat wel. Belangrijker nog: aanvankelijk was ik de dag na een fietstochtje niks waard, maar de dag na die zeventig kilometer deed ik er vrolijk weer dertig. Ik ben absoluut grenzen aan het verleggen.

Maar eind vorige week ging het dan toch mis. Ik was ineens niks waard, hoewel ik geen erg grote inspanningen had geleverd. En dus blijf je een dag thuis, hoewel je vrijdag naar Maastricht had gewild, en beperk je je in het weekend tot het allerbelangrijkste. En dat ziet u hierboven: filmopnames.

Lees verder “Filmen in Nijmegen”

Aquaduct

nijmegen_aquaduct_orientalis1
De bovenloop van het aquaduct op het terrein van Museumpark Orientalis

1.

In het oosten van Nijmegen ligt een oud Romeins aquaduct. De vijver, de geulen en de drie dammen zijn goed vergelijkbaar met antieke waterleidingen als die in Dorchester en Tongeren, maar er zijn weinig concrete vondsten gedaan. Hout, het materiaal waarmee de eigenlijke waterloop was gebouwd, is nu eenmaal vergankelijk en kan niet meer worden opgegraven.

Het is daarom begrijpelijk dat er een stevige discussie is losgebarsten of de vijver, geulen en dammen wel door de Romeinen zijn aangelegd. Aanvankelijk waren het sceptische burgers die vragen stelden; later kwamen daar journalisten bij; daarna gaf de Nijmeegse Rekenkamer advies; tot slot oordeelde de Nijmeegse politiek dat er geen reden was tot twijfel. De affaire interesseert me, maar niet om de vraag of er werkelijk een aquaduct is geweest. Voor zover we weten, was het er. Voor zover we weten, is de kritiek onterecht. Daarom is de scepsis zo boeiend. De Nijmeegse archeologen betalen namelijk voor fouten die niet zij hebben gemaakt.

Lees verder “Aquaduct”