Tag: Londen

Geliefd boek: Salaam Brick Lane

On door Huibert SchijfinCultuur1 reactie

Wie in Londen buiten de gebaande paden reist komt vanzelf in het tegenwoordig populaire East End, vlakbij Liverpool Station. De bekendste straat daar is Brick Lane waar veel Aziatische restaurants en winkels zijn. De Britse journalist en schrijver Tarquin Hall schetst in zijn Salaam Brick Lane. A Year in the New East End een portret van oude en nieuwe bewoners en laat zien dat een achterbuurt niet per se een probleemwijk is.

Zoals in veel Europese steden woont er in Londen buitenwijken een overwegend niet-inheemse bevolking. Ga naar Green Street bij het negentiende eeuwse Upton Park Underground Station aan de oostkant van Londen. Dat is een drukke, armoedige winkelstraat met lelijke winkelpuien. We staan in het vibrerende centrum van het Londense Pakistan en op straat wordt geen woord Engels gesproken. Vrouwen zijn traditioneel gekleed, sommigen hebben een gezichtssluier en slechts een enkeling draagt westerse kleding. De straat functioneert als een Oosterse bazaar en de winkels bieden alles wat Pakistanen nodig hebben: halalvlees, elektronica, een Pakistaanse Khan Fried Chicken, huwelijksjuwelen en kostbare bruidsjurken. Overigens wonen er in Upton Park ook Indiërs, zoals zal blijken.

Lees verder “Geliefd boek: Salaam Brick Lane” →

Het British Museum

On door Jona LenderinginArcheologie, Cultuur, Geesteswetenschappen, Geschiedenis, Klassieken, Musea, Toerisme15 reacties
Een deel van de Elgin Marbles.

Elk museum heeft zijn charmes. Het Rijksmuseum van Oudheden, waar ik kind aan huis ben. Het kleine museum van Troyes, waar je wat oude meesters kunt zien én de grootste collectie meteorieten van het departement. Het museum van Hamadan omdat de directrice er altijd weer in slaagt iets nieuws te tonen. Het museum met de mozaïeken uit Zeugma, omdat, nou ja, omdat daar de mozaïeken zijn uit Zeugma. En het British Museum, waar ik weleens kwam met mijn voormalige Britse geliefde en mooie herinneringen aan heb.

De collectie zelf heeft echter óók wel wat en vandaag neem ik u mee langs enkele museumstukken. Om te beginnen het bekendste of beruchtste onderdeel: de Elgin Marbles, die u hierboven ziet, genoemd naar de Lord Elgin die ze naar Engeland bracht. Ze komen van de Parthenon-tempel in Athene, en Griekenland wil ze graag terug hebben; er is al een prachtig museum gebouwd voor wat ze daar aanduiden als de Parthenon Marbles. Dit beeldhouwwerk, zo betogen de Grieken, is werelderfgoed. Precies, antwoorden de Britten, en omdat het het erfgoed van de hele wereld is, kan het ook worden getoond in Engeland. Laat u door dat geharrewar echter niet afleiden. Dit is gewoon weergaloos mooi beeldhouwwerk en hierboven ziet u maar een heel, heel klein gedeelte.

Lees verder “Het British Museum” →

Palmyra, Londen

On door Jona LenderinginArcheologie, Cultuur, Geesteswetenschappen, Geschiedenis, Klassieken, Midden-Oosten, Romeinse Keizerrijk, Wetenschapscommunicatie4 reacties
De echte boog
De echte boog in Palmyra

Een paar maanden geleden lag er een voorstel om een van de door de zogenaamde Islamitische Staat te Palmyra verwoeste bogen te herbouwen op Trafalgar Square in Londen. Ik vermoed dat ik het zonder commentaar heb vermeld in de Livius Nieuwsbrief, maar ik herinner me vooral dat ik liever een sarcastisch stukje had willen schrijven. Nu zou alles beter worden! Nu zouden bij ISIS de schellen van de ogen vallen! Nu zou de politie eindelijk prioriteit geven aan de bestrijding van vandalisme en clandestiene handel in oudheden!

Dat heb ik maar niet geschreven. Het leek me niet zinvol een gratuit maar goed bedoeld project in de wielen te rijden. Als u denkt dat ik met die keuze een partijdige observator ben, dan heeft u gelijk: ik wil uitdragen dat de Oudheid belangrijk is, en ik ben vooral kritisch als er schade wordt toegebracht aan de bij het grote publiek bekende kennis. Ik heb niet het idee dat die boog, hoe tot-niets-verplichtend ook, u slecht informeert.

Lees verder “Palmyra, Londen” →

De avonturen van Bill Clifford

On door Jona LenderinginLiteratuur, Nederlands2 reacties

Godfried Bomans heeft, als ik het wel heb, zegge en schrijve één keer een onderscheiding gekregen voor zijn literaire werk. Een carnavalsmedaille. Het zal er iets mee te maken hebben gehad dat literaire onderscheidingen in zijn tijd – het derde kwart van de vorige eeuw – alleen werden toegekend aan de auteurs van zeer serieuze boeken. Helaas blonk Bomans’ oeuvre uit door humor.

Dat hij verder een van ’s lands beste stilisten was, lijkt de letterkundigen destijds weinig te hebben kunnen schelen. Wie het lijstje bekijkt van de P.C. Hooftprijs-winnaars uit die tijd, ziet althans zó tien auteurs die in Bomans hun stilistische meerdere zouden hebben moeten erkennen. Zij kregen de prijzen, de grotere stilist niet.

Lees verder “De avonturen van Bill Clifford” →