Virtueuze cirkel

Robert Seidel, Jäger

Het is even na half negen in de ochtend als ik dit schrijf. Boekhandel Nawijn & Polak, gevestigd op de markt in Apeldoorn, is nog gesloten. Dankzij de zegeningen van het internet heeft men de eerste bestelling van vandaag echter al binnen. Toen ik een half uur geleden wakker werd, las ik namelijk deze boekrecensie, geschreven door Marc van Oostendorp. Dat is geen veilingmeester die over elk boek wat positiefs zegt – hij oordeelde negatief over de graphic novel Max Havelaar – dus ik vertrouw Van Oostendorps oordeel. Omdat hij over Multatuli verknipt, het boek dat hij vanmorgen besprak, heel positief oordeelde, heb ik het ongezien besteld.

Van Oostendorp focust op de samensteller, Chris van de Ven: “een ouderwetse idealist”, iemand die ervan droomt “de wereld beter te maken” en die, om zo te zeggen, “vanuit de negentiende eeuw een beetje warmte in de twintigste heeft weten te brengen”. Kijk, dat is nou de opsteker die je wil hebben in de vroege ochtend.

Lees verder “Virtueuze cirkel”

Max Havelaar, de graphic novel

De uitdrukking “graphic novel” is populair gemaakt door Will Eisner, die zijn beroemde Contract With God niet wilde typeren als stripverhaal. Het was literatuur. Ik hoef niet uit te leggen dat beeldverhalen niet onderdoen voor de Erkend Grote Klassieke Romans. De Nobelprijs voor de Letteren had best eens mogen gaan naar bijvoorbeeld Art Spiegelman (voor Maus). In Nederland zou Kraut van Peter Pontiac de P.C. Hooftprijs hebben mogen krijgen.

Ik weet niet of ik die onderscheiding zou toekennen aan Multatuli’s Max Havelaar. De graphic novel van Eric Heuvel (die eerder De meimoorden tekende) en Jos van Waterschoot. Dat bedoel ik niet ironisch, in de zin van “eigenlijk weet ik het wél – dit is een slecht boek dat geen onderscheiding verdient”. Ik weet werkelijk niet goed wat ik ervan moet denken, behalve dan dat het project minimaal waardering verdient. Zoveel graphic novels hebben we in ons land nou ook weer niet.

Lees verder “Max Havelaar, de graphic novel”

Multatuli in Brussel (2)

brussel_multatuli_1
Hoek Arenbergstraat/Bergstraat

Een jaar of drie geleden blogde ik erover dat ik in Brussel had gezocht naar het huis waar Multatuli de Havelaar had geschreven: de Bergstraat 60, waar ooit een hotel was gevestigd dat Au Prince Belge heette. Ik fotografeerde het huis maar realiseerde me pas later dat de straat was hernummerd en dat ik het verkeerde pand had vereeuwigd.

Vorige maand was ik opnieuw in de Belgische hoofdstad (want), en dit keer wist ik waar ik zoeken moest. Bij dezen dus, de foto’s die ik drie jaar geleden had willen maken. U vindt het huis daar.

Lees verder “Multatuli in Brussel (2)”

Het Multatuli-Museum

amsterdam_multatulimuseum_03

Vorige week zocht ik – naar ik inmiddels weet: op de verkeerde plaats – naar het huis waar Multatuli de Max Havelaar schreef. Vandaag vond ik, al was het niet mijn opzet, het huis waar de schrijver is geboren.

Grappig genoeg had het een met het ander te maken, want ik zou niet naar het geboortehuis zijn gegaan als ik niet, fietsend langs de Herengracht, het bordje “Bergstraat” had gezien, en me had bedacht dat ik nog donderdag door een Brusselse Bergstraat had gewandeld, zoekend naar het Havelaarhuis. Nog peinzend over mijn onsuccesvolle speurtocht passeerde ik de Korsjespoortsteeg, waar het geboortehuis staat. Er is een klein museum, dat ik al jaren ken maar nog nooit eerder had bezocht.

Lees verder “Het Multatuli-Museum”

Multatuli in Brussel

Ik was een dagje in Brussel en passeerde dit huis, Bergstraat 60. In de negentiende eeuw zat op dit adres het hotel Au Prince Belge. Multatuli verbleef er in 1859, vond de mensen met wie hij er woonde erg aardig, en schreef hier in vier weken tijds zijn Max Havelaar.

Is het dit huis? Ik aarzel. Ik aarzel zeer. Ik zag nergens het gedenksteentje waarvan op het internet foto’s circuleren. De eveneens her en der op het internet te lezen bewering dat het toenmalige adres Bergstraat 60 identiek is aan de huidige Bergstraat 52, is in elk geval onjuist. Misschien is het pand aan de Arenbergstraat 54, waar nu een keukenwinkel zit, wel het echte huis dat vroeger werd aangeduid als Bergstraat 60. Ik heb het niet kunnen uitmaken.

Lees verder “Multatuli in Brussel”