Tag: Mark Rutte

Mark Rutte

Ruttes Romeinse Rijk

On door Jona LenderinginGeesteswetenschappen, Geschiedenis, Politiek, Post-Romeins, Pseudowetenschap, Romeinse Keizerrijk, Verbijstering28 reacties

rutte

Gisteren maakte de Leidse historicus Mark Rutte de voorlopig domste opmerking uit zijn loopbaan. Konden we zijn onwetendheid over de Hollandse Schouwburg nog afdoen als een moment van verstrooidheid aan het einde van een persconferentie, een opmerking in een interview is weldoordacht. De geïnterviewde herleest het immers en als hij minister-president is, heeft hij ook nog mensen die er even naar kijken. Rutte heeft willens en wetens aan de vooravond van het Nederlandse voorzitterschap van de EU in de Financial Times “on record” willen gaan met zijn opmerking dat Europa óf de migrantenstromen moet indammen óf ten onder zal gaan zoals het Romeinse Rijk.

Dit is om twee redenen fout. De eerste daarvan is dat de Germaanse stammen die zich in de vierde en vijfde eeuw in het Romeinse Rijk vestigden, opgingen in de plaatselijke bevolking. Het is een van de verdiensten van de twintigste-eeuwse archeologie dat ze het idee weerlegde dat Rome door volksverhuizingen ten onder is gegaan. De immigranten – groepen van hooguit enkele tienduizenden Germanen op een bevolking van tientallen miljoenen Romeinen – zijn geassimileerd.

Lees verder “Ruttes Romeinse Rijk” →

Ruttes persoonlijke inzet

On door Jona LenderinginPolitiek6 reacties

“Als dit een aanslag was,” zo vertelt premier Rutte op de persconferentie over het neergeschoten personenvliegtuig, “dan zet ik me er persoonlijk voor in dat de daders gepakt worden. Eerder zal ik niet rusten.”

Tja. Je kunt als minister-president niet volstaan met oprechte deelneming. Daarvoor hebben we immers een koning, die dat gisteren deed met een verklaring die overtuigde door de afwezigheid van franje. Rutte koos voor spierballentaal, maar hij is daarvoor niet de juiste man.

Lees verder “Ruttes persoonlijke inzet” →

Zó moe

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Geschiedenis, Politiek3 reacties
Beatrix (portret door Carla Rodenberg)

Het kwam niet als een verrassing dat de koningin aftrad. Evenmin verrassend waren de reacties. Mark Rutte die zijn bewondering uitsprak. Politieke partijen die dankbaar zeiden te zijn voor haar hare majesteits inzet. Bekend Nederland dat Beatrix roemde. Allemaal heel gepast.

En morgen? De hoofdredacties van de kranten zullen er een commentaar aan wijden. Beatrix als een moderne vorstin en zo. Vermoedelijk een opmerking dat de lach waarmee ze iedereen aanvankelijk inpakte, in de loop van drieëndertig jaar bevroor en vervolgens verdween. Er zullen wat opiniestukken komen over de verdere modernisering van de monarchie. Er zullen wat opiniestukken komen tegen de verdere modernisering van de monarchie.

Lees verder “Zó moe” →

Madness in great ones

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Politiek1 reactie

Een paar maanden geleden zat ik met een bevriend echtpaar televisie te kijken. Er werd een man geïnterviewd, en mijn gastheer merkte op dat het wat ver ging dit vraaggesprek uit te zenden, omdat de man leek te lijden aan een vorm van dementie. Mijn gastheer wist waarover hij het had: hij was als arts in de materie gespecialiseerd.

“Waarom heeft zijn echtgenote hem dan niet tegen zichzelf in bescherming genomen?” wierp ik tegen, waarop mijn gastvrouw opmerkte dat het wel meer voorkomt dat de familie en naaste vrienden het als allerlaatsten in de gaten hebben. Sommige waarheden zie je nu eenmaal liever niet onder ogen.

Lees verder “Madness in great ones” →

Mark Ruttes Kanzlerdämmerung

On door Jona LenderinginPolitiek6 reacties
Mark Rutte (foto Needpix.com)

Marcel Hulspas heeft vandaag een aardig artikel op De Jaap over de vraag wat er mis aan het gaan is met Mark Rutte. Een echte oorzaak wijst Hulspas niet aan, maar hij geeft een mooie beschrijving van de ondergang van onze premier, die, nu hij is ontmaskerd als leugenaar, kan fluiten naar zijn premierbonus.

Wat zou de oorzaak kunnen zijn? Zie ik het goed, dan heeft Rutte zich de afgelopen twee jaar aangeleerd dat hij zich door problemen heen kan bluffen. Een voorbeeld dat op deze blog toevallig is gedocumenteerd, dateert van 7 juni 2011. Rutte was over het onderwijs, zijn voormalige beleidsterrein, onder druk gezet en verklaarde dat het persoonlijk zijn absolute prioriteit had. Vijf maanden later had hij nog niets gedaan en twaalf maanden later was dat nog steeds het geval.

Lees verder “Mark Ruttes Kanzlerdämmerung” →

Ruttes belofte, de implementatie

On door Jona LenderinginPolitiek, Wetenschap7 reacties
Mark Rutte (foto Needpix.com)

Als politici iets beloven, is wantrouwen gepast. Maar toch, als iemand staatssecretaris van Onderwijs is geweest, is aannemelijk dat hij iets snapt van de materie, en mag je hopen dat hij serieus is als hij, eenmaal minister-president, zegt dat onderwijs voor hem ”persoonlijk een absolute prioriteit” is. Ik heb het over Mark Rutte, die dit zei dit op 7 juni.

Ik citeerde mezelf. Begin november schreef ik op deze kleine blog dat premier Rutte na vijf maanden nog niet duidelijk had gemaakt wat hij met die persoonlijke, absolute prioriteit wilde. Vandaag – een jaar na zijn opmerkingen over het belang van onderwijs – ligt hij een tipje van de sluier op en ontdekken we wat hij wil: hij is tegen het gratis maken van technische studies.

Lees verder “Ruttes belofte, de implementatie” →

Beatrix en Jimmy Carter

On door Jona LenderinginIslam, Politiek

Nou nou. Dat was weer lachen, hoe de minister-president vier PVV-Kamervragen beantwoordde.

  1. Bent u bekend met het bericht ‘Beatrix draagt hoofddoek voor moskeebezoek Abu Dhabi’?
  2. In hoeverre bent u het eens met de PVV dat de hoofddoek een symbool van islamisering, onderdrukking en discriminatie van de vrouw is?
  3. En realiseert u zich dat ons staathoofd [sic] op deze wijze de onderdrukking van vrouwen legitimeert?
  4. Had deze trieste wanvertoning niet voorkomen kunnen worden? Zo neen, waarom niet?

Lees verder “Beatrix en Jimmy Carter” →

Rutte’s belofte

On door Jona LenderinginPolitiek, Wetenschap

Als politici iets beloven, is wantrouwen gepast. Maar toch, als iemand staatssecretaris van Onderwijs is geweest, is aannemelijk dat hij iets snapt van de materie, en mag je hopen dat hij serieus is als hij, eenmaal minister-president, zegt dat onderwijs voor hem ”persoonlijk een absolute prioriteit” is. Ik heb het over Mark Rutte, die dit zei dit op 7 juni.

We zijn bijna vijf maanden verder. Eén van die maanden was ik niet in Nederland en ik kan heel goed iets hebben gemist. Wat heeft de minister-president persoonlijk gedaan voor het onderwijs? Welke nota heb ik niet gezien? Of wordt die nota nog geschreven?

Lees verder “Rutte’s belofte” →