Tag: NRC Handelsblad

Is er nog nieuws, deze zomer?

On door Jona LenderinginCultuur59 reacties

Vandaag weer eens een bijdrage in de onregelmatig verschijnende doch veelgelezen rubriek Het Is Weer Niet Veel Soeps In De Weekendkrant. Ooit trok ik echt uren uit voor de zaterdagbijlagen maar tegenwoordig ben ik er snel doorheen, al moet ik erbij zeggen dat ik tot dit weekend dacht dat De Volkskrant op zaterdag nog het meeste nieuws had.

Dit weekend moet ik mijn mening bijstellen. Afgelopen week lijkt de Volkskrant-redactie althans collectief door de warmte bevangen te zijn geweest, want de krant van gisteren was gewoon drie keer niks. Neem de doorgaans goede boekrecensies. Dit weekend zijn het er precies twee en dan tel ik nog ruim ook. Persis Bekkering bespreekt namelijk twee boeken die niet direct bij verschijning de erkenning kregen die ze verdienden. Oude boeken dus. Verder mag iemand vertellen over Tolstoj (ook oud), is er een beschouwing over romans en psychoanalyse en is er een stukje over de achterkanten van boeken. Nieuwe boeken krijgen nul aandacht.

Lees verder “Is er nog nieuws, deze zomer?” →

Beeldredactie

On door Jona LenderinginWetenschapscommunicatie33 reacties
Lionel Royer, Vercingetorix werpt zijn wapens neer aan de voeten van Caesar (1899)

De rust in de stiltecoupé werd vrijdagmiddag wreed doorbroken door een bulderende lach. Enkele passagiers keken verstoord naar de onverlaat die de gewijde rust had verstoord. Dat was ik. Ik had op het station het NRC Handelsblad gekocht en had net de recensie herlezen die ik een paar weken geleden had ingediend: “Een nieuwe vertaling van Julius Caesar. Plaats maar begin april, dan is het de Week van de Klassieken”.

De vorig jaar verschenen vertaling van het oeuvre van Caesar in de Landmark-reeks benadert de volmaaktheid. In mijn recensie noem ik diverse punten, maar het komt erop neer dat de redactie gewoon goed heeft nagedacht: wat heeft, in dit digitale tijdperk, een lezer nog nodig in een boek? Ik heb dat hier vaak genoeg uitgelegd: het boek verliest op alle punten van het internet, tenzij de auteur systeem in de informatie kan aanbrengen. Op het wereldwijde web staat alle informatie immers rijp en groen door elkaar. (Ik weet het, lieve lezer: er zijn ook boeken voor mensen die houden van het boek als boek, maar ik schreef mijn stuk voor de Boekenbijlage en niet voor de Lifestyle-rubriek.)

Lees verder “Beeldredactie” →

Zelfspot (hoop ik)

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Nederlands3 reacties

Een tijdje geleden kreeg ik reclame onder ogen van een communicatie-adviesbureau dat de nadruk legde op originaliteit en dit introduceerde met het doorgezaagde cliché over “out of the box”-denken. Ik meende dat het niet veel ironischer kon en hopelijk was het dieptepunt daarmee inderdaad bereikt.

Ik hoop althans dat de koppenmaker van het NRC Handelsblad, die een van de gruwelijkste journalistieke clichés gebruikt bij een stukje over sportclichés, dat met opzet heeft gedaan. Zo niet, dan kan deze regelrecht naar het Meldpunt Clichéoverlast.

Brief aan Peter Vandermeersch

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven28 reacties

Geachte heer Vandermeersch,

Afgelopen zaterdag zag het NRC Handelsblad, waar u hoofdredacteur bent, er anders uit dan de lezers gewend zijn en u nodigt hen uit u te laten weten wat ze goed en minder goed vinden aan de weekendeditie, die u ook typeert als de belangrijkste krant van de week.

“Sommige columns kregen een ander jasje, andere een nieuwe plek”, schrijft u, en omdat u waarde hecht aan de dialoog met de lezer, wil ik u bij wijze van antwoord zeggen: het was beter geweest de columns helemaal te schrappen. De krant is het medium niet voor columnistiek.

Lees verder “Brief aan Peter Vandermeersch” →

Zeg “Sapfo” en er volgt onzin

On door Jona LenderinginKlassieken, Oude Griekenland5 reacties
Sapfo (Neues Museum, Berlijn)

Zeg “Sapfo” en er volgt onzin. Sapfo en onzin horen bij elkaar als Jip & Janneke, Suske & Wiske, Peppi & Kokki, Bassie & Adriaan, Wizzy & Woppy, Samson & Gert. Het is niet anders.

Twee jaar geleden was het De Volkskrant die zich waagde aan de oud-Griekse dichteres en dus onzin publiceerde: namelijk dat enkele pas ontdekte Sapfo-fragmenten authentiek moesten zijn omdat de inkt met een spectrometer zou zijn gedateerd. Nu kunnen forensisch onderzoekers inderdaad inkt tot een dag of tachtig oud dateren, maar die methode kan niet worden toegepast op inkt van twee millennia oud. Wat De Volkskrant over spectrometrisch dateerbare inkt meldde, was klinkklare kletskoek.

Vandaag waagde het NRC Handelsblad zich aan Sapfo en dus publiceerde de krant onzin: de onlangs door twee Texaanse onderzoekers geopperde theorie dat fragment 168b astronomisch valt te dateren.

Lees verder “Zeg “Sapfo” en er volgt onzin” →

Het boek is dood. Morsdood.

On door Jona LenderinginCultuur, Verbijstering21 reacties
Het boek is dood (Roermond)

Ik weet heus wel dat de boekenrubriek in een krant een bijzaak is. Over vijf jaar worden boeken besproken in de lifestylebijlage. Dat is onvermijdelijk en wie daar nog over moppert is eigenlijk een zeurpiet. Het boek heeft zijn beste tijd gehad als medium in het culturele debat.

Ik heb me daarbij neergelegd. Het boek dat ik vandaag afrondde, zal mijn laatste zijn. Internet is sneller, staat meer zelfcorrectie toe en bereikt meer mensen. Met het verdwijnen van het boek gaat iets van waarde verloren, zeker, maar het is zoals het is.

En toch.

Lees verder “Het boek is dood. Morsdood.” →

Gevloerde kerken

On door Jona LenderinginNederlands, Toerisme, Verbijstering1 reactie

advHet is wat gratuit, dat eeuwige geklaag over de ondergang van het NRC Handelsblad. Niemand dwingt je op zaterdag de lifestyle-bijlage te lezen. Je hoeft haar zelfs niet te kopen: ik was althans laatst in een winkel die de krant op zaterdag met en zonder Lux aanbood. De krant zonder kostte evenveel als de krant met, maar de winkelier had de bijlage alvast bij het oud papier gelegd. Service van de zaak.

Dit gezegd hebbende doe ik nu dan toch ook een duit in het zakje. Zie de advertentie hierboven, uit de krant van 11 juni. Met NRC Reizen kunt u naar Jordanië. Een mooi land, daar niet van, maar wie denkt men in vredesnaam te bereiken met het onderstaande proza?

Lees verder “Gevloerde kerken” →

Jubileum

On door Jona LenderinginWetenschapscommunicatie3 reacties

Zesentwintig maanden geleden ben ik begonnen met deze blog en dit stukje is het duizendste dat ik publiceer. Eigenlijk het duizend-en-tweede, maar ik heb twee stukjes over de Kruistochten weer weggehaald, omdat mediëvist Henk ’t Jong me uitlegde dat ik een mystificatie niet had herkend.

Duizend stukjes in zesentwintig maanden komt neer op 1¼ stukje per dag. Dat lijkt indrukwekkender dan het is, want de eerste maanden heb ik ook oud materiaal online geplaatst, omdat ik een plek nodig had waar al die stukken bij elkaar staan. Dat zal overigens nooit lukken, want mijn recensies in het NRC Handelsblad zitten achter de betaalmuur van die krant.

Lees verder “Jubileum” →

Journalistieke gewetenskwesties

On door Jona LenderinginKlassieken, Wetenschapscommunicatie3 reacties

Een paar keer per jaar schrijf ik een boekrecensie voor het NRC Handelsblad. Meestal gaan die stukjes over boeken over de Oudheid, en dat kan wat problematisch zijn. Hieronder drie kwesties.

1.

Het wereldje van classici, oudhistorici en archeologen is niet groot en het kan gebeuren dat je een boek te recenseren krijgt waarvan je de auteur wel eens hebt ontmoet. Dat ik niet ben verbonden aan een universiteit en geen lid ben van het Nederlands Klassiek Verbond, maakt die kans behoorlijk kleiner, maar soms loop je toch tegen het probleem aan. Zo stuurde de krant me een tijdje geleden Romeinen. Kleding uit de Romeinse tijd in Noordwest-Europa van Sjef Verstraaten. We hebben vorig jaar allebei een toespraakje gehouden op de Romeinenmeeting in Nijmegen en bovendien bevatte Verstraatens boek bijdragen van mensen met wie ik bevriend ben. Hier begonnen de belangen behoorlijk door elkaar te lopen.

Lees verder “Journalistieke gewetenskwesties” →

Wat is nieuws?

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Politiek2 reacties

Het NRC Handelsblad is een van de beste kranten van ons taalgebied. Dat betekent dat als het iets verkeerd doet, het meer mensen opvalt dan als het gebeurt in een van de lokale edities van De Stentor, en dat betekent weer dat het er meer zure stukjes worden geschreven over het Handelsblad dan over andere kranten. Mopperen op het Handelsblad is een journalistiek subgenre.

Vandaag doe ook ik een duit in het zakje. Er zitten me al tijden wat dingen dwars bij “mijn” krant. Ik ben niet de eerste die opmerkt dat de lifestyle-bijlage op zaterdag overbodig is. Een wat meer persoonlijke grief is dat men BBC-series is gaan verkopen. Dat kan nu en dan best aardig zijn, maar de BBC-kwaliteit is in mijn vakgebied, de oudheidkunde, niet bepaald een aanbeveling. Ook vind ik het intens triest dat de beste interviewer van ons land, Frits Abrahams, zijn talent moet verspillen aan een column.

Lees verder “Wat is nieuws?” →