Bij ons in het dorp (7)

Bewegende reclame

Ik ben ook maar een man. Als ik een schaars geklede vrouw zie, ben ik even afgeleid. Eén tel, misschien twee. Dat ik de enige niet ben, moge blijken uit het feit dat reclamemakers al sinds mensenheugenis suggestieve foto’s benutten om de aandacht te vestigen op hun producten. En het werkt. In elk geval trok de bovenstaande advertentie mijn aandacht lang genoeg om een seconde afgeleid te zijn. Toen ik had geconcludeerd dat ik de vrouw saai vond, lette ik weer op het verkeer rondom me.

O ja. Het was druk op deze kruising.

Tot zover de anekdotiek. Als je je aandacht er wél bij kunt houden, is het verkeer in Amsterdam al ingewikkeld genoeg. Het laatste wat we nodig hebben, is afleiding. Idealiter staat er geen reclame langs te drukke wegen. En zeker geen bewegende reclame, zoals in de lichtkast hierboven.

Lees verder “Bij ons in het dorp (7)”

Station Arnhem

Reclame van RVS, niet in Arnhem maar in Amstelveen

Mijn grootouders woonden in Arnhem en wij woonden in Apeldoorn. Ik moet wel honderd, tweehonderd keer met Bus 8 over de eindeloze Arnhemseweg naar het zuiden zijn gereden en moet wel honderd, tweehonderd keer met diezelfde bus over de Apeldoornseweg naar het noorden zijn gereden. Later kwam daar de Rijksweg 50, de huidige A50, en ook toen reisden we heen en weer.

Het busstation van Arnhem lag ingeklemd tussen het spoorwegstation en wat kantoorgebouwen. Op een daarvan stond de lichtreclame van de RVS, een verzekeringsmaatschappij met een ijzersterk logo. Ik heb er honderd, tweehonderd keer vanuit de vertrekkende bus naar gekeken. Duizenden, tienduizenden mensen moeten deze herinnering delen.
Lees verder “Station Arnhem”