In de reeks faits divers deze keer: een boekpresentatie en meer Tunesië.
Oudheidkunde is een wetenschap
Het is een algemeen erkende waarheid dat op een planeet met een eindig oppervlak, een eindig aantal inwoners en een eindig aantal blogs, er slechts één blog kan zijn met de leukste volgers. Het is een even algemeen erkende waarheid dat dit de Mainzer Beobachter is. Een derde algemeen erkende waarheid is dat dit niet berust op toeval. Deze blog heeft immers de interessantste medeauteurs, die de volgers inspireren tot de interessantste reacties.
Ja, die reacties. Ik heb er de afgelopen twaalf jaar veel van geleerd. Niet alleen heeft u, altijd vriendelijk, mijn stommiteiten gecorrigeerd, maar u heeft me hier – en nog vaker via de mail – laten zien waar de feitelijke vragen zitten. Me mede daarop baserend publiceer ik volgende maand Oudheidkunde is een wetenschap, over de innovatie in de oudheidkundige disciplines.
Het boek heeft langer op zich laten wachten dan gepland, omdat ik vorig jaar bij een beroving knock-out ben geslagen. (De dader zit inmiddels in de gevangenis.) Sindsdien heb ik concentratieproblemen. Mijn uitgever, het in geschiedenisboeken gespecialiseerde Omniboek, heeft me echter in alle opzichten gesteund, onder meer door de deadline een eind op te schuiven.
Het onverkoopbare boek
Omniboek heeft sowieso zijn nek uitgestoken, want Oudheidkunde is een wetenschap past in geen enkel gangbaar hokje en dat maakt de promotie lastig. Het gaat teveel over de bestudering van antieke literatuur om aandacht te krijgen in archeologische bladen. Omgekeerd gaat het teveel over archeologie om een classicus in de pen te laten klimmen. Het gaat deels over geschiedtheorie, een veld dat uw boekhandelaar niet herkent. Om redenen die ik in het boek uitleg, is het niet mogelijk sommige claims cijfermatig te onderbouwen, dus het boek is vrijblijvend genoeg om te negeren. Terwijl het eigenlijk best urgent is – lees maar.
Al een half jaar geleden hebben we bij Omniboek het marketing-mijnenveld in kaart gebracht en geconcludeerd dat we ons moeten richten op mensen die al belangstelling hebben voor de oude wereld. En laat die categorie lezers nou stomtoevallig overlappen met de volgers van de leukste blog van deze planeet.
Wie helpt mijn uitgever? Het is niet moeilijk. U bestelt één exemplaar voor uzelf. Het boek wordt rond 22 november geleverd, ruim op tijd voor Sint-Nikolaas. Daarom bestelt u een tweede exemplaar en doet dat, uiteraard met gedicht, cadeau aan iemand die u een plezier wil doen. (Als u Oudheidkunde is een wetenschap een rotboek vindt, doet u het cadeau aan iemand aan wie u een hekel heeft.) Voor de zekerheid bestelt u nog een derde exemplaar, zodat u het boek nooit zult missen als u vergeet aan wie u het hebt uitgeleend.
De boekpresentatie is op donderdag 30 november, tegen het einde van de middag, in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Voor wie niet in Zuid-Holland woont, zal er een livestream zijn. Meer gegevens hier. Ook als u niet kunt komen of kunt kijken, zult u het boek met plezier lezen, dus bestel uw drie exemplaren hier (als u een zelfstandige boekhandel wil steunen) of daar (als u de uitgever wil steunen).
Tunesië
En dan nog iets anders. Een paar weken geleden organiseerde ik een studiereis door Tunesië. In alle bescheidenheid: het was een geslaagde tocht langs Tunis, de resten van Karthago, de oude steden Bulla Regia en Thugga, het slagveld bij Zama, Mactaris en Sbeitla (waar je leuke ontmoetingen hebt), de Arabische hoofdstad Kairouan, de fenomenale mozaïekenmusea van Sousse en El-Djem (tevens ’s werelds best bewaarde amfitheater), de ribat van Monastir (ook bekend uit Life of Brian), het charmante Hammamet, de Punische stad Kerkouane, het bronnenheiligdom van Zaghouan en Thuburbo Maius.
Ik ga die reis in het voorjaar herhalen. Er zijn twintig plaatsen en ik heb tien belangstellenden. En gegeven de jojoënde brandstofprijzen duren de offertes van de Air France kort. Als u belangstelling hebt – en ik beloof u een geweldige reis – kijk dan hier, scroll naar beneden en vraag meer informatie op. Daarbij zit dan een formulier waarmee u zich inschrijft.
Ik rond deze faits divers af met de aansporing Oudheidkunde is een wetenschap te bestellen (en te lezen) én een foto uit het museum van Sousse. Dit kan immers nooit de leukste blog van de wereld zijn zonder poezenplaatjes.
Omniboek steekt inderdaad zijn nek uit met zo’n wetenschapstheoretisch boek. Het fonds kan zo wel verschil gaan maken en een positieve rol spelen. Ik zal twee exemplaren afnemen.
Van de boeken van Ankersmit en Lorenz zijn nooit publieksboeken gemaakt. Altijd een academische verantwoording, waar het publiek ook toen niks aan had.
Ik heb me vaak afgevraagd of deze omissie van Ankersmit en Lorenz een rol heeft gespeeld bij de afnemende waardering van geschiedenis als wetenschap en de toenemende presentatie van geschiedenis als amusement. Het siert de auteurs overigens dat ze niet voor het snelle populariseren zijn gegaan, maar er zou een middenweg kunnen zijn geweest.
Het boek van Lorenz was een proefschrift en is later bedoeld voor het eerstejaarsonderwijs. Dat het vol geleerde eindnoten staat, is alleen maar logisch. Minder logisch is inderdaad hij geen publieksversie heeft gemaakt.
Is uitgeverij E.J. Brill niet de echte uitbrenger van onverkoopbare boeken, met rustig titels voor 250 euro, met 198 euro voor e-boek versies e.d.
Maar dit even terzijde.
Mevrouw Wetering, u moet de invloed van Lorenz en Ankersmit echt niet overschatten.
Zonder publieksboek zie je af van invloed. Dat valt Lorenz en Ankersmit te verwijten, al moet gezegd dat de Nederlandse historici ook heel weinig deden om zich als wetenschap te presenteren. Het is Maarten voor en Maarten na.
Ik denk dat het haast onvermijdelijk was dat iemand als Maarten zou bovendrijven. De meeste (voorzichtige inschatting nog) historici in Nederland zijn niet zo geschikt om een groot publiek te bereiken (zo heeft ook Geert Mak groot kunnen worden trouwens). Lorenz en Ankersmit hebben ook niet echt een publiek buiten de academische wereld willen bereiken.
En waarom zou een geïnteresseerde leek dergelijke boeken willen lezen? Het vergalt waarschijnlijk alleen maar het eventuele plezier dat aan het lezen van geschiedenisboeken beleeft wordt.
Bedankt voor de aankondiging van de boekpresentatie, klinkt interessant. Uw nieuwe boek zal ik natuurlijk kopen en lezen.