Fietsen van Barneveld naar Apeldoorn

Assel: hier is het mooi fietsen op een herfstige dag

Er zijn maar weinig fietsroutes in Nederland die me meer rust geven dan het stuk van Barneveld naar Apeldoorn. Het is niet omdat ik op de Veluwe ben opgegroeid, want ik ben hier pas tegen mijn achttiende voor het eerst wezen fietsen. Ook is het geen heel mooi gebied. Grote, recent gebouwde boerderijen belemmeren het zicht op de Gelderse Vallei. De oude hessenweg heeft ook maar weinig te bieden waar de historicus in mij van opveert. Desondanks brengt zeker het lege stuk land tussen Kootwijkerbroek en Kootwijk me altijd weer in evenwicht.

Maar eerst: Barneveld. Het zal wel voor eeuwig geassocieerd zijn met pluimveeteelt, protestantisme en Jan van Schaffelaar, maar biedt meer. Prettige winkelstraten om even wat chocola te kopen voor onderweg en aardige architectuur. Ik ben wel gecharmeerd van het voormalige concertgebouw, tegenwoordig bibliotheek, een ontwerp van Hendrikus Wilms.

Lees verder “Fietsen van Barneveld naar Apeldoorn”

Herenhul

Herenhul

Even ten zuiden van Apeldoorn, achter Ugchelen, ligt het Herenhul: een niet al te grote open plek in het bos, op een oostelijke uitloper van de Veluwe (de “Hoge Bank”), vlakbij de Asselse Heide, waar in de Middeleeuwen klapperstenen werden gedolven om ijzer uit te winnen. Het was ook niet ver van de weg van Holland naar de IJsselvallei, die min of meer parallel loopt aan de huidige A1. De autosnelweg loopt rakelings langs het Herenhul en blokkeert vanuit Apeldoorn bezien de toegang; je rijdt er het makkelijkste heen vanuit Beekbergen en moet een stukje wandelen. Het is hier.

Omdat het niet heel bereikbaar is, was ik er nog nooit geweest en ik zou er ook nooit heen zijn gegaan als Sander Hurenkamp er niet over had geschreven in zijn Canon van Apeldoorn. Er is weinig te zien en de grote kei die er nu staat is er later geplaatst, maar dit was de plek waar de graaf van Gelre recht kwam spreken. Later was dat de taak van de hertog van Gelre, nog later van de vertegenwoordiger van de Habsburgse vorsten en tot slot van rechters van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Het laatste vonnis schijnt te dateren uit 1620. De vonnissen werden hier ook voltrokken: de Hoge Bank was ook een galgenberg.

Lees verder “Herenhul”

De wolken achterna

De Stroese Heide voor Kootwijk

Zoals de trouwe lezers van deze blog weten, werk ik momenteel aan een boek over het visioen van Constantijn – doe mijn uitgever en mijn boekhandelaar een lol en bestel het alvast met deze link – en de tekst daarvan is grotendeels klaar. Ik ben nu in de fase waarin ik allerlei details controleer en ik meelezers vraag mijn werk te controleren. Gisteren, woensdag dus, kwam de correctie binnen van mijn coauteur, Vincent Hunink, en een deel van zijn aantekeningen deed me lachen. Ik had het manuscript al laten nakijken door een oud-leraar, die altijd komma’s bijplaatst; Vincent haalde die nu allemaal weer weg.

Om een uur of een had ik een tekst af die ik aan meelezers kon uitdelen. Een bescheiden mijlpaal en ik besloot de boel de boel te laten en een fietstochtje te gaan maken, de wolken achterna, waarheen de wind me maar zou blazen.

Zo gezegd, zo gedaan.

Lees verder “De wolken achterna”