Onlangs werd ik vijftig en ik weet: ik ben niet jong meer. Zoiets merk je aan een paar grote en een boel kleine zaken, maar ik vond het te vroeg om mezelf oud te vinden. Anderen zien dat anders, zo ontdekte ik.
Ik moet vanmiddag naar Gent. De waarheid gebiedt echter te zeggen dat ik niet precies weet hoe ik voor die internationale reis moet betalen met de chipkaart die de vervoersbedrijven ons hebben opgedrongen. Inchecken, naar Roosendaal sporen, uitchecken, op dat station een nieuw kaartje kopen, aansluiting missen, instappen in het boemeltje naar Antwerpen, daar een nieuw kaartje kopen – zoiets herinnerde ik me van de vorige keer. Ik ben de enige niet die het niet langer weet (lees maar).
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.